Η εκπαίδευση στην πόλη του Μεσολογγίου βάδιζε με υγιείς ρυθμούς, ενώ, όταν οι κοινωνικοοικονομικές συνθήκες δεν ήταν ευνοϊκές, οι Μεσολογγίτες αγωνίζονταν να την κρατήσουν ζωντανή προκειμένου να μπολιάσει τα παιδιά τους με ήθος και πνεύμα. Έτσι, το πνευματικό υπόβαθρο της πόλης έμεινε ακέραιο, "κτήμα ες αεί", στις επερχόμενες γενιές και παράδειγμα προς μίμηση, για να μη σβήσει ποτέ η φλόγα της γνώσης και της πνευματικής καλλιέργειας.
Εξάλλου, προκαλεί έντονο θαυμασμό το γεγονός ότι σε ένα τόσο μικρό τόπο, χωρίς τον κοσμοπολίτικο αέρα άλλων πόλεων της εποχής εκείνης, η Παιδεία οικοδομήθηκε πάνω σε γερά θεμέλια, ενώ για την ανοικοδόμησή της φρόντισαν πνευματικές μορφές, διεθνούς αναγνώρισης.